Sevgiliye Mektup
Sende beni özledin mi? yoksa sende mi benden vazgeçtin ? Neredesin? Gecenin sessizliğinde, karanlığın gölgesinde bir tek aklımda sen varsın.
Seni ilk gördüğüm gün çok sessizdim kalbimin sesini duymandan korktuğum için kelimeler dökülemedi ağzımdan. Gözlerine baktım,baktıkça baktım…Seni hissettim duygularımda bedenimde ve seni daha senin haberin yokken yüreğimin en derinlerine almıştım bile…
Kadın duygusallığı, kadın romantizmi ne dersen de. Ama sana çok inandım. Karşımda beni gerçekten sevecek birini gördüm. Düşlerime girdin. Gece uykularımdan hıçkırarak kalktığımda aklımda bana umut olan sadece gözlerin vardı. Bana hep gülümsüyordun. İçim huzurla doluyor ve sakinleşiyordum.
Geçmiş ve gelecek arasında bir yerdeyim.
Arada kaldım sevgilim araftayım. Aklımda hep sen ve geçmiş var silemiyorum. Keşke yanımda olsan diliyorum. Ya da en azından sesini duysam iyi misin bilsem ama hiçbir bilgi yok herşey artık tamamen muamma… Sende benim gibi misin beni özlüyor musun? bitmeyen kahkalarımız sıcacık sarılışlarımız aklına geliyor mu hiç ?
Önceleri sensizliğe alışabilirim yapabilirim sandım ama olmuyor yapamıyorum. Yoğun bakımdayım kimseyi görmüyor, duymuyor hayati hiç bir fonksiyonumu artık yerine getiremiyorum. Seninleyim hep sen olmasanda….
Yalnız başıma bu içimde ki sevgiyi günden güne besliyorum.Daha da çoğalarak geliyor sen yoksun diye asla azalmıyor sevgilim. Sende bir gün bir yerlerde beni görürsen ya da bana ulaşmak istersen ben hep seni bekleyeceğim. Son nefesimde sadece senin ismin dökülecek dilimden, sadece senden bahsedeceğim.
Sen yokken beni tek anlayan Nazım Hikmet be sevgilim…
Geceye ay düşer, aklıma gözlerin..
Bu nasıl özlemek, özlemek ne demek..
Ucu bucağı yok, dibi sonu yok,
Koyusundan özledim..
Fırtınalar koparıyor gözlerim,
Ve gözlerin aklıma mühür..
Özlemek ne demek, en delisinden,
Sonsuzundan, akla zarar, deliye kar özledim…!
Güneşte
denizin sonunda mavi bir duman gibi
gözümde tütüyorsun.
Yeşil bir erik dalı yüreğim
sen altın tüylü bir yemiş
sallanıyorsun.
Fakat ben seni böyle bir yemiş
ve bir duman gibi görmenin yerine
sahiden görmek istiyorum çıplak ayaklarını
sahiden dokunmak istiyorum uzun parmaklı ellerine!..
Seninle gittiğimiz yerlere ben devamlı gidiyorum.Hayal ediyorum eski günlerimizi… Hani yürürken hiç elimi bırakmaz sımsıkı tutardın ya ellerim yanıyor elini arıyor sevgilim. Ben yine beni sevmeni bekliyorum bir deli gibi..
Yalnızlık insanlara çok şey öğretmiştir. Ama sen gitme cahil kalayım.
Bir tanem… Işığım, ekmeğim ve buğdayım. Yani her şeyim…
Ne alemdesin yaşama sevincim benim…
Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar.
Özlemin azı çoğu olmaz. Ağırdır işte!
Nazım Hikmet
Neden gittin be sevgilim ? Neden bizden vazgeçtin?
"Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin sen ülkemin yaz geceleri gibisin saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında beni unutma ah! saklı gülüm sen hem zor hem güzelsin şiirlerimin ılıklığında açılmalısın sana burada veriyorum hayata ayrılan buseyi sen memleketim kadar güzelsin ve güzel kal..." Nazım Hikmet
Kimi böyle çok sevdiniz? Niye direk ona yazmıyorsunuz?